Στο «Γαστροδρόμιο εν Ολύμπω» του Ανδρέα Γάβρη στο Λιτόχωρο.

Σιγά που δεν θα πήγαινα!
Τον Ανδρέα Γάβρη τον γνώρισα, όπως και πολλές από εσάς, ιντερνετικά στο Hungry πριν πολλά χρόνια. Ποιος δεν θυμάται την νηστίσιμη μαγειρίτσα του, που πλέον την έχω δει κλεμμένη και δημοσιευμένη σε πολλά έντυπα…
Είχα κατά καιρούς επισκεφτεί και την ιστοσελίδα του εστιατορίου του. Περνούσα συχνά από κοντά, αλλά δεν είχα στρίψει από την εθνική να κάνω τα 5 χλμ για το Λιτόχωρο. Δεν γνώριζα αν ανοίγει και τα μεσημέρια.
Αυτή την φορά θα πήγαινα σίγουρα μιας και θα ήμουν στην περιοχή. Έψαξα στην ιστοσελίδα, πήρα τηλέφωνο, ανοιχτό από το μεσημέρι ως το βράδυ συνεχώς!Νάμαι και εγώ στο Λιτόχωρο φωτογραφίζοντας σπίτια…

ή τον πλάτανο της πλατείας

Στην πλατεία ακριβώς είναι και ο γευστικός προορισμός μου. Το εστιατόριο «Γαστροδρόμιο εν Ολύμπω» με εξαιρετική θέα στον Όλυμπο και στο φαράγγι.

Ζητάω τον κ. Γάβρη αλλά απουσίαζε και δεν γνώριζαν τι ώρα θα έρθει. Κάθισα ελπίζοντας να με προλάβει. Ήθελα να τον γνωρίσω από κοντά μιας και πήγα.
Ήρθαν στην αρχή δύο είδη ζεστού ψωμιού μαζί με 3 βαζάκια. Στο ένα εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο (εντυπωσιάστηκα όταν έμαθα αργότερα τον προμηθευτή, μιας και τον γνωρίζω. Από τα καλύτερα λάδια της Μάνης και από παραδοσιακό ελαιοτριβείο!), στο άλλο χειροποίητη πάστα ελιάς με βότανα και στο τρίτο ρίγανη!

Ο κατάλογος εξαιρετικός. Ένιωσα έκπληξη όμως με τα τυριά και μεγαλύτερη όταν ο σερβιτόρος μου επιβεβαίωσε πως τα έχουν όλα. Τέτοια ποικιλία τυριών είχα βρει μόνο στο «Γεύσεις με ονομασία προέλευσης» στην Κηφισιά, όταν τον κατάλογο τον είχε επιμεληθεί ο Μαμαλάκης.

Πήρα μια παλαιωμένη γραβιέρα Κρήτης περασμένη από grill.

Για ορεκτικό επέλεξα μανιτάρια σχάρας τα οποία με εντυπωσίασαν και σαν γεύση και σαν παρουσίαση. Εξαιρετική επιλογή!
Για κυρίως τώρα, προβληματιζόμουν μεταξύ ενός αγριογούρουνου με λαχανικά (κτλ) και «μοσχαριού γάλακτος σχάρας με σάλτσα καρότου, ζωμό κρέατος, γλυκό μοσχάτο κρασί Σάμου, σπόρους κέδρου και μέλι, το οποίο συνοδευόταν από μανιτάρια με πιπερόριζα, κουκουνάρι, σκόρδο και γλυκό μοσχάτο Σάμου».

Επέλεξα το δεύτερο. Μου άρεσε και ειδικά η σάλτσα ήταν εξαιρετική. Ψεγάδια; (Γιατί όσο πιο πολύ σου αρέσει κάτι, τόσο ψάχνεις να βρεις ψεγάδια). Τα κουκουνάρια είχαν αρπάξει λίγο, η μπριζόλα θα μπορούσε να έχει λιγότερο λίπος, ενώ το γεγονός πως μαρινάρεται σε λάδι την έκανε πιο λιπαρή απ ότι θα ήθελα. Πολύ καλό πιάτο.

Στη συνέχεια και ενώ μόλις με είχαν κεράσει πατσαβουρόπιτα με παγωτό, ήρθε και ο Ανδρέας! Ωραίος τύπος, με γνώσεις και στυλ.
Κουβεντιάσαμε πολύ ώρα. Χαιρόσουν την συζήτηση. Μιλήσαμε για το Hungry, δεν έχει χρόνο απ’ ότι είπε και δεν τριγυρνά πολύ στο internet πλέον, κάποιους από τους παλιούς που έχουν περάσει από εκεί, για το μαγαζί του και τους προμηθευτές του. Δίνει μεγάλη βαρύτητα στην 1η ύλη κάτι που πολλοί το ισχυρίζονται αλλά λίγοι το κάνουν. Είναι εμφανές αυτό σε όλα τα πιάτα που δοκίμασα. Αν το εστιατόριο ήταν στην Αθήνα θα είχαν γράψει διθυράμβους.
Μιλήσαμε και για κρασί.

Μου έδειξε και την λίστα των κρασιών που έχει σε ποτήρι και έμεινα άφωνος. (από δικό μου λάθος, δεν κατάλαβα πως έχουν κρασιά σε ποτήρι όταν παρήγγειλα και πήρα μπύρα. Την επόμενη…)
Δοκίμασα και τσίπουρο (το κάνει ο ίδιος) παλαιωμένο σε βαρέλι!
Ήπιαμε και το καφεδάκι μας και πριν φύγω με φίλεψε με το τελευταίο μπουκάλι τσίπουρου με σαφράν, που εμφιαλώνει «για τον ιδιο και τους φίλους του» όπως χαρακτηριστικά γράφει η ετικέτα.
Πέρασα ωραία και θα ξαναπάω με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω πολύ να δοκιμάσω και το «τηγανιτό χταπόδι με 3 πιπέρια, κύμινο, σκόρδο, καυτερή πιπεριά, κρόκο Κοζάνης και μαϊντανό και σβησμένο με λευκό κρασί και λεμόνι»! που είδα στον κατάλογο και όχι μόνο.
Στο Γαστροδρόμιο τρως (και πίνεις) εξαιρετικά με 20 – 35 ευρώ το άτομο χωρίς τα ποτά.
Για όσους θέλουν φτηνότερες επιλογές κάθε ημέρα υπάρχουν 2-4 μενού σε εξαιρετικές τιμές.Ανδρέα ευχαριστώ για την φιλοξενία, χάρηκα που γνωριστήκαμε και θα τα πούμε ξανά σύντομα. Μακάρι να ξαναβρείς το παλιό σου μεράκι για το internet και να σε διαβάζουμε ξανά και από εδώ.