Φωτογραφίες του Νυμφαίου

Στα σχόλια του προηγούμενου post, με την επίσκεψή μου στον Αρκτούρο, υποσχέθηκα φωτογραφίες του Νυμφαίου από προηγούμενη επίσκεψή μου.
Ανεβαίνοντας από τον Αετό προς Νυμφαίο, θαυμάζεις την θέα και τις λίμνες Χειμαδίτιδα και Ζάζαρη. Λίγο πιο πέρα προς Αμύνταιο, (δεν φαίνονται) είναι και οι λίμνες Πετρών και Βεγορίτιδα.

Η παλιότερη βλάχικη ονομασία του ήταν Νιβεάστα. Υπάρχουν τρεις εκδοχές για την προέλευση Νιβεάστα. «Αθέατη» (ni vista) πιθανώς διότι βρισκόταν σε σημείο όπου δεν γινόταν εύκολα ορατό, «χιονάτη» ή «όπου μένει το χιόνι» (nives sta) λόγω των χαρακτηριστικών χιονοπτώσεών του και «νύφη» λόγω της ομορφιάς του. Μάλλον και τα τρία είναι σωστά!
Αργότερα ονομάστηκε Νέβεσκα (Αρβανίτικα). Νυμφαίο ονομάστηκε το 1928.

Τον 17ο αιώνα ήταν το κέντρο αργυροχρυσοχοΐας όλης της Μακεδονίας και συγκέντρωσε πολλά πλούτη.
Το χωριό ερήμωσε όπως πολλά ορεινά χωρία στην Ελλάδα. Την αναγέννηση του την χρωστάει κυρίως σε δύο άντρες. Στον Γιάννη Μπουτάρη, ο οποίος από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 ξαναγύρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, ξανάφτιαξε το παλιό οικογενειακό σπίτι και έστησε δύο ξενώνες και στον Νικόλαο Μέρτζο, πρόεδρο του Νυμφαίου, γνωστό δημοσιογράφο και συγγραφέα.

Η επιβλητική Νίκειος Σχολή, την οποία δώρισε στο Νυμφαίο το 1928 ο μεγάλος καπνέμπορος Ζαν Νίκου.

Στο Νυμφαίο μαγεύομαι κάθε φορά. Έχοντας πάει σε πολλά παραδοσιακά χωρία σε όλη την Ελλάδα το Νυμφαίο μου θυμίζει χωριό της κεντρικής Ευρώπης παρά Ελληνικό.