Μία μέρα στο Νυμφαίο και στον Αρκτούρο

Πριν λίγο καιρό, σε ένα από τα ταξίδια μου στην Δυτική Μακεδονία, με βρήκαν οι Άνθρωποι του Αρκτούρου και μου ζήτησαν μια προσφορά για να τους βοηθήσουμε να πιστοποιηθούν. Αποφασίσαμε να το κάνουμε δωρεάν στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
Ακόμη θυμάμαι την έκπληξη όλων μας στα γραφεία της εταιρείας μας, όταν μας έστειλαν μερικά καλόγουστα δωράκια με το λογότυπο του Αρκτούρου αλλά και απόφασή τους, με την οποία η εταιρεία μας υιοθέτησε για έναν χρόνο μία αρκούδα! Μας σκλάβωσαν πραγματικά.
Το έργο έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό, ήταν η δική μου σειρά να πάω στο χωρίο Αετός όπου βρίσκεται το στρατηγείο του Αρκτούρου.
Ο Αντώνης με πήρε το πρωί από το ξενοδοχείο και στο δρόμο έριξε την πρόταση: Πάμε και στο Νυμφαίο να δεις τις αρκούδες και το περίπτερό μας εκεί; Φυσικά δέχτηκα με χαρά.
Στο Νυμφαίο είχα ξαναπάει αλλά επειδή ήταν χειμώνας δεν είχα δει τις αρκούδες που τότε ήταν σε χειμερία νάρκη.
Η ομίχλη ήταν εμφανής όσο ανεβαίναμε…

Το μονοπάτι προς το περίπτερο εκπληκτικό!
Τα παιδιά εκεί πολύ φιλόξενα.
Μου έδειξαν ακόμη και πως παρακολουθούν με κάμερες το καταφύγιο.

Πήγαμε και στο χώρο των 50 στρεμμάτων που είναι οι αρκούδες.

Πέτυχα μάλιστα και κάτι που δεν συμβαίνει κάθε μέρα. Μία αρκούδα ελεύθερη, από αυτές που ζουν δίπλα στο βουνό, είχε σπάσει την νύχτα την ξύλινη περίφραξη, γιατί προφανώς είχε μυριστεί τα μήλα που είναι η τροφή των μέσα.

Ήμουν τυχερός, μιας και είχαν βγει για την πρωινή τους βόλτα.

Στη συνεχεια επιστρέψαμε στον Αετό.

Στην επόμενη φωτο φαίνονται οι αλυσίδες με τις οποίες κρατούσαν αιχμάλωτες τις αρκούδες. Παθαίνεις σοκ όταν τις δεις…

Δίπλα υπάρχει και το εκτροφείο του Ελληνικού ποιμενικού σκύλου, άλλη μία δραστηριότητα του Αρκτούρου, όπως και αυτή της προστασίας του Λύκου που είναι δίπλα.

Που να ήξερε ο Αντώνης πόσο με χαλάρωσε εκείνη την ημέρα… αλλά και αυτές οι εικόνες μαζί με την εκπληκτική φιλοξενία τους ξεπλήρωσε το έργο μας με το παραπάνω.
Πριν πάρω τον δρόμο της επιστροφής, ψώνισα και τα δώρα μου από το περίπτερό τους τα οποία ενθουσίασαν τους παραλήπτες τους!

"Ανοιχτές Πόρτες Οινοποιείων Αττικής" 16 - 17 Μαΐου

Για 4η συνεχή χρονιά τα Οινοποιεία της Ευρώπης ανοίγουν τις πόρτες τους στο ευρύ κοινό. Με την ευκαιρία αυτή τα Οινοποιεία – μέλη της ΕΝ.Ο.Α.Α. σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ανατολικής Αττικής προσκαλούν τους φίλους του Οίνου και του Αττικού Αμπελιού να επισκεφθούν τα Οινοποιεία το Σαββατοκύριακο 16 – 17 Μαΐου από τις 11:00 έως τις 18:00, να ξεναγηθούν στους χώρους τους και να γευτούν τα εξαιρετικά κρασιά τους.
Οι «Ανοιχτές Πόρτες» αποτελούν μια πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πόλεων του Κρασιού και έχουν ως σκοπό η κάθε πόλη που συμμετέχει στο δίκτυο να δημιουργήσει ένα γεγονός γύρω από το κρασί προκειμένου να φέρει τον καταναλωτή κοντά στο χώρο παραγωγής του. Πιο συγκεκριμένα, για δύο ημέρες σε όλη την Ευρώπη όλα τα οινοποιεία διοργανώνουν πολύ-θεματικές εκδηλώσεις, ξεναγήσεις, γευσιγνωσίες και παρουσιάσεις κρασιών.
Για το Σάββατο 16 και την Κυριακή 17 Μαΐου η είσοδος σε όλα τα Οινοποιεία της ΕΝ.Ο.Α.Α. θα είναι δωρεάν, θα παρέχεται έκπτωση 20% για κάθε αγορά φιάλης κρασιού ενώ 1 ευρώ από κάθε πώληση φιάλης θα διατεθεί για τους σκοπούς της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών.
Ωραίος καιρός για βόλτα στα Μεσόγεια, σχεδόν κανονίστηκε η παρέα, αλλά και το τσιμπούσι μετά στον Κρητικό :)

Στην Ελλάδα εκτός της Αττικής συμμετέχουν η Ένωση των Οινοποιών της Κεντρικής Ελλάδας και και η Ένωση των Οινοποιών της Βορείου Ελλάδος με τους Δρόμους του Κρασιού!

Πρωτομαγιά στην Άνω Βούλα

Εντός των τειχών η φετινή Πρωτομαγιά και συνήθης ο προορισμός για αυτή την μέρα.
Στην Άνω Βούλα να μαζέψουμε λουλούδια.

Άλλωστε και η επανάσταση θα αρχίσει από το βουνό...
Η θέα εξαιρετική και ο καιρός καταπληκτικός.

Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει ως γνωστό.

Το χορτάτο όμως;

Λουλούδια δεν βρήκαμε πολλά, την ανθοδέσμη μας πάντως την φτιάξαμε, ενώ ετοιμάζεται και το στεφάνι.

Και του χρόνου…

Ρωσικό μπλόκο στα Ελληνικά οπωροκηπευτικά

Διαβάζω σήμερα την παρακάτω είδηση:
«Μπλόκο στα ελληνικά οπωροκηπευτικά έχουν βάλει οι Ρωσικές Αρχές, καθώς ανιχνεύθηκαν υπολείμματα φυτοφαρμάκων, που ξεπερνούσαν τις αυστηρές προδιαγραφές της ρώσικης αγοράς. Τα όρια που έχουν καθιερώσει οι ρωσικές αρχές είναι αυστηρά και οι εξαγωγές μας σε πολλές περιπτώσεις δεν πληρούν τις προδιαγραφές.
Παρόμοιο πρόβλημα είχε αντιμετωπίσει η Ελλάδα και στο παρελθόν.»

Μέχρι εδώ η είδηση μου φαίνεται φυσιολογική. Έχει όμως και συνέχεια:

«Ο Δ/τής Ποιοτικού Ελέγχου Υγιεινής και Τροφίμων του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, τονίζει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τους ελέγχους.
Πλημμελείς ελέγχους της πολιτείας στα αγροτικά προϊόντα παραδέχτηκε και ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Τζαννέτος Καραμίχας, ενώ για αδυναμίες των ελληνικών κρατικών εργαστηρίων, έκανε λόγο ο διευθυντής του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων, Διονύσης Νιώτης,
Από την άλλη πλευρά, ο διευθυντής Ποιοτικού Ελέγχου Υγιεινής και Τροφίμων του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, Λευτέρης Δροσίνης, τονίζει, ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τους ελέγχους στα οπωροκηπευτικά.»

Για καθίστε ρε παλικάρια! Τι σχέση έχουν οι κρατικοί φορείς ελέγχου; Υπάρχουν ή όχι πρότυπα όπως το AGRO ή το HACCP που είναι και υποχρεωτικό; Τι λένε αυτά τα πρότυπα; Δεν μιλάνε για αυτοελέγχους της επιχείρησης;
Η ίδια η επιχείρηση είναι υπεύθυνη για το προϊόν της και φυσικά είναι υποχρεωμένη να τηρεί εκτός των άλλων την νομοθεσία. Δηλαδή μεταξύ των άλλων και τα όρια της ανίχνευσης φυτοφαρμάκων. Τι κάνει όταν προμηθεύεται από τον παραγωγό; Κανέναν δειγματολοπτικό έλεγχο; Αλλά και ο παραγωγός; Τι κάνει αυτός; Δεν είναι υποχρεωμένος να τηρεί και αυτός τα όρια; Πότε πήγε σε εργαστήριο ένα δείγμα του προϊόντος του;
Μας φταίει το κράτος που δεν ελέγχει τι; Την ασυδοσία των παραγωγών και των εξαγωγέων;
Και βγαίνει και ο καθηγηταράς και λέει πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τους ελέγχους; Μήπως το πρόβλημα είναι πως δεν γίνονται έλεγχοι, παρά μόνο από τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις; Αλλά ξέχασα… Είμαστε ενάντια στα μονοπώλια…
Δεν πειράζει που δεν τα πήραν οι Ρώσοι. (Μα και αυτοί οι ανεπίτρεπτοι; Να βάλουν τόσο αυστηρά όρια;). Δεν θα πάνε τα προϊόντα στην Ρωσία, μάλλον στις δικές μας λαϊκές θα πάνε…