Ξεκίνησα να κάνω ένα σχόλιο στο HFL σε post για μαρινάδες και τελικά είπα να το αναρτήσω και εδώ.Παλιά ο παππούς έσφαζε το χοιρινό τα Χριστούγεννα και όχι αυτή την περίοδο. Έτσι οι μνήμες μου για την Τσικνοπέμπτη, είναι μόνο από τσιμπούσια μεγάλος.
Έχω περάσει αξέχαστες Τσικνοπέμπτες. Μερικές τις θυμάμαι ακόμη…
Ένα εξαιρετικό μεσημεριανό γλέντι με πάρα πολύ κρασί στον Πύργο, 1 - 2 καλές αναμνήσεις σε σπίτια φίλων, μία βραδιά πριν λίγα χρόνια στο προηγούμενο σπίτι μου με το χιόνι να πέφτει στην νότια Αθήνα και εγώ να ψήνω με βοηθό τον μικρό μου ανηψιό, μια άλλη πριν 20 περίπου χρόνια στην Πάτρα όπου δεν βρήκαμε τραπέζι σε ταβέρνα και πήγαμε κινέζικο!
Η μέρα λοιπόν θέλει ψησταριά και χοιρινό στα κάρβουνα. Την Τσικνοπέμπτη άλλωστε τσίκνιζαν (κάπνιζαν) το παστό και τα λουκάνικα. Ε! έριχναν και κανα κοψίδι στην φωτιά.
Ευκαιρία να δώσω και εγώ κάποιες οδηγίες για καλό κρέας στα κάρβουνα:
Κατ’ αρχή δεν αφήνουμε τον χασάπη να χτυπήσει το κρέας για να το λεπτύνει. Το χτύπημα του κρέατος απαγορεύεται διά ροπάλου κανονικού και όχι πλαστικού αποκριάτικου!
Το κρέας μας πρέπει να είναι χοντρό.
Η λέξη «σιτεμένο» είναι άγνωστη στους Έλληνες χασάπηδες. Θα γράψω άλλη μέρα για αυτό.
Χρησιμοποιούμε μία μαρινάδα για να αφήσουμε μερικές ώρες το κρέας.
Στη συνέχεια το βάζουμε σε κάρβουνα που καίνε καλά.
Τι θα πει κάρβουνα που καίνε καλά; 10 εκατοστά πιο ψηλά από τα κάρβουνα η παλάμη μας να αντέχει 10 δευτερόλεπτα!
ΔΕΝ (με κεφαλαία) αλατίζουμε το κρέας πριν μπει στα κάρβουνα. Βγάζει τους χυμούς του και στεγνώνει.
Το γυρίζουμε μόνο μία φορά από την κάθε πλευρά. Βρίσκουμε με τον καιρό τους επιθυμητούς μας χρόνους ψησίματος. Οι δικοί μου χρόνοι για χοντρή μοσχαρίσια μπριζόλα είναι 8 λεπτά η μία πλευρά και 6 η δεύτερη. Λίγο άλειμμα με μαρινάδα την ώρα του ψησίματος μόνο καλό κάνει.
Τι πίνουμε; Η ψητή σάρκα θέλει τανίνες. Οι τανίνες του κρασιού αντιδρούν με το λίπος και τις πρωτεΐνες του κρέατος και μας καθαρίζουν το στόμα. Αν το ψήσιμο είναι στα κάρβουνα το κρασί πρέπει να έχει περάσει για παλαίωση και από βαρέλι.
Άρα διαλέγουμε ένα Syrah ή ένα Ξινόμαυρο.
Αν όμως ψήσουμε κοτόπουλο στα κάρβουνα η επιλογή μας καλύτερα να είναι ένα βαρελάτο αλλά πιο φιλικό κρασί. Αν θέλετε κόκκινο κρασί, δοκιμάστε ένα Pinot Noir ή ένα καλό βαρελάτο Αγιωργήτικο, ενώ για όσους προτιμούν το λευκό, ένα Chardonnay που έχει περάσει από βαρέλι είναι ιδανική επιλογή για λευκό κρέας στα κάρβουνα.
Καλά τσικνήσματα.
Ευκαιρία να δώσω και εγώ κάποιες οδηγίες για καλό κρέας στα κάρβουνα:
Κατ’ αρχή δεν αφήνουμε τον χασάπη να χτυπήσει το κρέας για να το λεπτύνει. Το χτύπημα του κρέατος απαγορεύεται διά ροπάλου κανονικού και όχι πλαστικού αποκριάτικου!
Το κρέας μας πρέπει να είναι χοντρό.
Η λέξη «σιτεμένο» είναι άγνωστη στους Έλληνες χασάπηδες. Θα γράψω άλλη μέρα για αυτό.
Χρησιμοποιούμε μία μαρινάδα για να αφήσουμε μερικές ώρες το κρέας.
Στη συνέχεια το βάζουμε σε κάρβουνα που καίνε καλά.
Τι θα πει κάρβουνα που καίνε καλά; 10 εκατοστά πιο ψηλά από τα κάρβουνα η παλάμη μας να αντέχει 10 δευτερόλεπτα!
ΔΕΝ (με κεφαλαία) αλατίζουμε το κρέας πριν μπει στα κάρβουνα. Βγάζει τους χυμούς του και στεγνώνει.
Το γυρίζουμε μόνο μία φορά από την κάθε πλευρά. Βρίσκουμε με τον καιρό τους επιθυμητούς μας χρόνους ψησίματος. Οι δικοί μου χρόνοι για χοντρή μοσχαρίσια μπριζόλα είναι 8 λεπτά η μία πλευρά και 6 η δεύτερη. Λίγο άλειμμα με μαρινάδα την ώρα του ψησίματος μόνο καλό κάνει.
Τι πίνουμε; Η ψητή σάρκα θέλει τανίνες. Οι τανίνες του κρασιού αντιδρούν με το λίπος και τις πρωτεΐνες του κρέατος και μας καθαρίζουν το στόμα. Αν το ψήσιμο είναι στα κάρβουνα το κρασί πρέπει να έχει περάσει για παλαίωση και από βαρέλι.Άρα διαλέγουμε ένα Syrah ή ένα Ξινόμαυρο.
Αν όμως ψήσουμε κοτόπουλο στα κάρβουνα η επιλογή μας καλύτερα να είναι ένα βαρελάτο αλλά πιο φιλικό κρασί. Αν θέλετε κόκκινο κρασί, δοκιμάστε ένα Pinot Noir ή ένα καλό βαρελάτο Αγιωργήτικο, ενώ για όσους προτιμούν το λευκό, ένα Chardonnay που έχει περάσει από βαρέλι είναι ιδανική επιλογή για λευκό κρέας στα κάρβουνα.
Καλά τσικνήσματα.
14 comments:
Δεν μπορώ να πιω κόκκινο κρασί... αν και το λατρεύω....
Με κόκκινο κρέας.. τι λευκό κρασί... θα μας συνιστούσες, ειδικέ???
(εγώ και με αυτό σαρντονε πίνω..)
:-))))
@ Akanonisti
Πολλές γυναίκες δεν αλλάζουν το λευκό.
Γενικότερα περί λευκού και κρέατος:
Αν το κρέας σου είναι μαγειρευτό με πολλά μυρωδικά, δοκίμασε μία Μαντινεία αρωματική.
Αν το κρέας είναι λεμονάτο και θες λευκό, δοκίμασε ένα Riesling με υψηλή οξύτητα.
Με κοτόπουλο το Chardonnay ή το Sauvignon Blanc είναι μία χαρά.
Ένα βαρελάτο Chardonnay θα το χτυπούσα και εγώ το καλοκαίρι με κρέας χοιρινό στη σχάρα.
Με κόκκινο κρέας στη σχάρα; και θες και λευκό; οκ θεωρώ πως καλή επιλογή κάνεις με το Chardonnay αλλά το βαρέλι εδώ είναι υποχρεωτικό.
Μην ξεχνάς άλλωστε πως στα κρασιά κάποιοι ανοίκουν στη σχολή ABC (Anything but Chardonnay!!!)
Φιλιά
Να σε ενημερώσω ότι υπάρχει μεν Syrah (καθώς και Carmenere) αλλά ο Δ αγόρασε 3 διαφορετικά μπουκάλια, οπότε προετοιμάσου.
Επίσης... ανακαλύψαμε ότι η συμπάθειά σου η Madu έσπασε την ψηστιέρα και δεν είπε κουβέντα.
Κάτι λουκάνικα μακρυά σαν αγγούρια, μάλλον άψητα θα μείνουν.
Ετοιμάσου για πίτσα, το κινέζικο κοστίζει και έχουμε λιτότητα!
Σε περιμένουμε!
άσε φέρνω ένα Ξινόμαυρο του Θυμιόπουλου να δοκιμάσουμε!
Βρήκα και ένα Λιόγερμα. Πώς βρέθηκε αυτό στα χέρια μας; Και Μαύρο, ξέρεις...
Α!!!! βλέπω επέστρεψε ο παλιός Γιάννης μας, με τα απίστευτα φαγοπότια του! Πόσο χαίρομαι γι'αυτό!!!
Γιάννη μου επειδή πάντα σ'ακούω σ'αυτά θα πάρω το απίστευτο λουκανικάκι που βλέπω και φυσικά ένα ξινόμαυρο! Μου τρέχουν τα σάλια!!!
Καλή Τσικνοπέμπτη και πολλά φιλάκια!!!
@ Jua ευτυχώς που είχα φέρει. Αλλά και το "Πέτροβο" και το "Γη και Ουρανός" μου άρεσαν.
Για τη μαγειρική σου τώρα... τα έχω πει ξανά. Καταπληκτική. Σας ευχαριστώ, περάσαμε πολύ ωραάι και γελάσαμε :)
@ Ειρήνη μου σε ευχαριστώ. Ναι σιγά - σιγά επιστρέφω και εδώ.
Και του χρόνου Gianni!
Πολύ χρήσιμες οι συμβουλές σου.
@ Elie μου να είμαστε καλά και να έχουμε καλούς φίλους να μοιραζόμαστες ωραίες απολαύσεις.
Πολύ μου άρεσε αυτό με την γη και τον ουρανό και ... το μονοπάτι! ΧΑΧΑ! Ποιανού είπαμε είναι; Θα το πάρω οπωσδήποτε, είναι απολύτως του γούστου μου.
Ποιό μονοπάτι; Αυτό είναι του Αϊβαλή από τη Νεμέα αλλά δεν ήπιαμε τέτοιο.
Το «Γη και Ουρανός» είναι του Θυμιόπουλου. Εξαιρετική Νάουσα αλλά εκτός περιοχής ΟΠΑΠ.
Το άλλο ήταν το «πέτροβο» (αλλάζει όμως ο τίτλος του) από τους «2 φίλους» από Σιάτιστα. Cabernet – Merlot – Ξινόμαυρο.
Δεν θυμάσαι το ποιηματάκι με την γη, τον ουρανό και το μονοπάτι; ΧΑΧΑ! Δεν με πρόσεχες τί έλεγα!
Δύο δάχτυλα!!!! Ναι βρε!
:)
Πέρασα για μια καλησπέρα! Αν κάνεις κάτι το τριήμερο, καλά να περάσεις!
Post a Comment